در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع

                            شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

روز و شب خوابم نمی اید به چشم غم پرست

                            بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد

                            همچنان در اتش مهر تو سوزانم چو شمع

سر فرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین

                           تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

اتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت

                           اتش دل کی به اب دیده بنشانم چو شمع